من آه میکشم

همواره در برابر لیلی جون کم است

شیرین اگرتوی بخدا بیستون کم است

تنها دلیل کسرت شاعر توی ، ولی

هرقدر شعر گفته شده تا کنون کم است

من آمدم که یک شب شاعر شوم  تو را

اما برای وصف تو عمر قرون کم است

من آه می کشم که چه می خواهی  ازدلم

باور مکن کشیدن آه از درون کم است

کاری کن ای عزیز،زلیخا شود دلم

یوسف اگر تویی ،جگر غرق خون  کم است

پ ن : این شعر مال سید حمید رضا برقعی از کتاب طوفان واژه هاست